بی شک هنر مجسمه سازی در شیراز از سال 1349 خورشیدی شکل گرفت و نخستین کلاس مجسمه سازی شیراز در تاریخ 1351/1/23 ساعت 5 بعد از ظهر در محل خانه فرهنگ شماره سه شیراز مرکز آموزش تئاتر و موسیقی واقع در فلکه گاز زیر نظر بانو دورا اسمودا(خوب نظر) استاد زبان و ادبیات آلمانی دانشکده ادبیات و علوم دانشگاه شیراز تاسیس گردد. در اینجا لازم است به شرح مختصری درباره ی اولین استاد مجسمه شیراز بپردازم؛ بانو دورا اسمودا اولین استاد مجسمه سازی شیراز بودند که آلمانی الاصل می باشند و زبان فارسی را بخوبی ایرانیان صحبت می کند و همسر جناب آقای دکتر حسن خوب نظر استاد تاریخ تمدن دانشکده ادبیات شیراز بودند که سالیان سال است به افتخار بازنشستگی نائل آمده اند.
دومین کارگاه مجسمه سازی شیراز در تاریخ 1354/9/6 زیر نظر آقای علیرضا جاهدی تاسیس شد و اوج هنر مجسمه سازی در شیراز از همین زمان آغاز شد و چندین نمایشگاه گروهی در محوطه موزه پارس و نگارخانه وصال و نگارخانه دریسی تشکیل گردید و سپس آقای علیرضا جاهدی جهت ادامه تحصیل در رشته هنرهای تجسمی عازم کشور انگلستان گردید.
سومین کلاس مجسمه سازی شیراز در تاریخ 1358/4/3 زیر نظر علیرضا یونس زاده حقیقی در محل دبستان نمونه زند واقع در خیابان طالقانی جنب کتابخانه شهید دستغیب تاسیس شد که بعدا سومین کلاس مجسمه سازی شیراز به اداره فعالیت های فوق برنامه دانشگاه شیراز واقع در خیابان شهرداری سابق روبروی سینما آریانا سابق انتقال گردید و در سال 1360 آتلیه هنری گلابتون شیراز در طبقه فوقانی سرای مشیر تاسیس شد و سومین کلاس مجسمه سازی شیراز به آتلیه گلابتون انتقال یافت و حاصل کار و فعالیت آن برگزاری نمایشگاه هنرهای تجسمی در طبقه فوقانی سرای مشیر بود که با استقبال بی نظیر هنر دوستان واقع شد.
علیرضا یونس زاده حقیقی در حال حاضر مشغول ارائه خدمات فرهنگی و مجسمه سازی می باشد و هدفش فقط خدمت به ایران عزیز و دوست داشتنی و فرهنگ و هنر ایران می باشد.
دورا اسمودا خوب نظر ، مجسمه ساز ورزیده که کارهایش در گالری های بین المللی و بخصوص گالری های برلن با موفقیت بسیار عرضه شده است، اصلا آلمانی است. اما با شوهر ایرانیش، که استاد دانشگاه است سالهاست در ایران زندگی می کند و فارسی را بخوبی هر ایرانی صحبت می کند. خانم اسمودا مربی مجسمه سازی کارگاه رادیو تلویزیون کودکان و نوجوانان رادیو تلویزیون فارس است. او سعی دارد که بچه ها را به امکانات هنر مجسمه سازی به عنوان یک وسیله بیان آشنا کند و بیش از هرچیزی می کوشد قدرت تخیل و آفرینندگی را در کودکان تقویت کند. برای ساختن مجسمه به کودکان نشان می دهد که چگونه می شود از ساده ترین و کم بها ترین اشیا استفاده کرد و حتی چیزهای بی مصرف و دروانداختنی را هم در ساختن یک مجسمه کوچک به کار گرفت. خانم اسمودا ، در یکی از جلسه های کارگاه از بچه ها خواست که یک موجود مریخی را آنطور که در تصور خود فرض کرده اند با یک مجسمه کوچک نشان بدهند و بچه های کارگاه مجسمه سازی ، با هر چه دم دستشان بود ، از نمکدان پلاستیکی تا میوه کاج و از سیم تا در خودکار، استفاده کردند و مریخی های خیالی خودشان را نشان دادند. عکس، تعدادی از مریخی های بچه های کارگاه را نشان می دهد.
