علیرضایونس زاده حقیقی در بیست و نهم دی ماه ۱۳۳۳ در شیراز دیده به جهان گشود وی تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان ضیاالدین روستائیان و تحصیلات متوسطه ی خود را در دبیرستان شمس به پایان رسانید و در سال ۱۳۵۷ با کسب نمره خوب در کنکور سراسری در آزمون مرکز آموزش پرستاری بیمارستان نمازی شیراز پذیرفته شد ولی تحصیلاتش را درمدرسه پرستاری نیمه کاره رها کرد و سپس در رشته هنرهای تجسمی گرایش مجسمه سازی از موسسه دانشگاهی علوم و فنون نوید آرمان آتیه تبریز موفق به اخذ مدرک لیسانس نائل آمد.
وی از کودکی به مطبوعات دل بست به طوری که هر هفته از خوانندگان پر و پا قرص مجلهکیهان بچه ها و در نوجوانی مجله اطلاعات دختران و پسران و در دوران جوانی مجله جوانانامروز بود و این عشق او به مطبوعات سبب شد که در شیراز به وی لقب بچه مطبوعات بدهند وی به سخن زنده یاد سیمین دانشور معتقد است که «روزنامه نگاری و خبرنگاری عشقی استکهانسانرا به محتوایدرونیش عاشق می کند و به همین سبب به مدت بیست و سه سال ازسال ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۹ مسئولیتیککیوسک روزنامه فروشی را به عهده داشت و امروز به عنوان روزنامه نگار و خبرنگار عشق خدمت به میهن اسلامی را حائز اهمیت می داند. وی از اوایل جوانی علاقه زیادی به شعر و شاعری و نویسندگی داشت و همین امر باعث گردید که به مطالعه ادبیات فارسی و اشعار شعرای بزرگ روی آورد و سرانجام چشمه ذوق شاعری وی به خروشامد و اشعار بسیاری به سبک شعر سپید سروده است که گزیده ای از این اشعار در کتابی به نام احساس و دانه اندیشه به چاپ رسیده است و آثار دیگر وی عبارتند از کتاب قصه نارنج طلا، کتاب طلوع شعر آفتاب، کتاب تکرار پاییز به کوشش خانم زهرا اسفندیاری و کتاببی سلام، بی هیچ به کوشش آقای محمد طهوری راد می باشد. وی در سال ۸۷ در جشنواره یادواره امام خمینی (ره) طریق جاوید به دریافت لوح تقدیر نائل آمد. علیرضایونس زاده حقیقی چون در زندگی عاشق انزوا بود به همین جهت انزوا اختیار نمود و تخلص هنری و ادبی «لینزواایتهراونوسشرانیز» برگزید.